Kompanit e mëdha të karburanteve dështojnë në mbrojtje të klimës

Kompanitë e karburanteve fosile po flasin për një lojë të madhe në lidhje me politikën e klimës.

 Këtë vit, BP u zotua të shkurtojë investimet e saj të karburantit fosil me 40%, Shell u zotua të arrijë emetimet e karbonit zero-zero deri në 2050 dhe gjigandët e tjerë të naftës gjithashtu kanë bërë premtime të ngjashme. Tani për tani, drejtuesit nga këto firma po mburren me planet e tyre për neutralitetin e karbonit për politikëbërësit dhe njerëzit e tjerë të fuqishëm në Javën e përvitshme të Klimës në New York. 

Por – befasi! – hulumtimet e reja tregojnë se asnjë nga premtimet e këtyre ndërmarrjeve kryesore të naftës nuk është afër përafrimit me rekomandimet kryesore të shkencëtarëve të klimës.  Analiza, e lëshuar të Mërkurën nga Oil Change International me miratime nga 30 grupe të drejtësisë klimatike, shqyrtoi tetë planet e klimës së majoreve të naftës. Për të parë nëse planet filluan me kufirin prej 1.5 gradë Celsius (2.7 gradë Fahrenheit) mbi nivelet paraindustriale – një prag për të cilin klimatologët kryesorë thonë se do të ishte katastrofike për t’u kapërcyer – autorët vlerësuan secilin në bazë të 10 kritereve, duke renditur planet në spektër nga “plotësisht i rreshtuar” në “tepër i pamjaftueshëm”.

Analistët i ndanë këto 10 metrika në tre kategori: ambicia, integriteti dhe planet për një tranzicion në një ekonomi të energjisë së pastër. Ambicia gjykon atë që premtimet duhet të synojnë të bëjnë, duke përfshirë ndalimin e kërkimit të naftës dhe gazit dhe masa të tjera për të frenuar furnizimin me lëndë djegëse fosile. Integriteti përfshin kritere për ndershmërinë e korporatave në lidhje me rolin e tyre në krizën e klimës, të tilla si mos mbështetja në teknologjinë e paprovuar të kapjes së karbonit dhe mos paraqitjen e gabuar të ndikimit të karbonit të gazit natyror.

Në të dyja këto dy kategori, firmat dolën keq. Për shembull, asnjë premtim i vetëm i një kompanie nafte nuk përfshin një premtim për të ndaluar miratimin e projekteve të reja të nxjerrjes. Askush nuk u zotua të ndalojë eksplorimin, megjithëse BP është zotuar të ndalojë eksplorimin jashtë shtetit. Dy nga 10 ndërmarrjet – BP dhe Eni – kanë bërë zotime për të ulur prodhimin e tyre të karburanteve fosile, megjithatë zotimet e tyre janë plotësisht të pamjaftueshme për të përmbushur objektivin prej 1.5 gradë-Celsius. Dhe të gjitha kompanitë mbështeten në kompensimin e karbonit për të përmbushur qëllimet e tyre.

 Në grupin e tretë të kritereve, planifikimin e tranzicionit, gjërat shkuan nga e keqja në më keq. Autorët gjykuan nëse secili plan përfshin ose jo angazhime specifike për t’i dhënë fund nxjerrjes në kohë për të përmbushur kufirin e 1.5 gradë Celsius dhe mbështetjen e larguar nga puna në këtë proces. Asnjë plan i vetëm nuk përfshin gjuhën për asnjërën nga këto qëllime.  Disa nga kompanitë renditen nën të tjerët në kartat e tyre të raportit, me ExxonMobil dhe Chevron që kanë rezultatet më të këqija të tetë firmave.

 Por edhe planet relativisht të forta, si ato të paraqitura nga Eni, BP dhe Repsol, janë plotësisht të pamjaftueshme.  “Të gjitha kompanitë e mëdha të naftës dhe gazit që ne pamë kryesisht dështuan në të gjithë bordin,” tha David Tong, aktivist i lartë në ekipin e tranzicionit të energjisë dhe të ardhmes në Oil Change International, i cili ishte një autor i raportit,  Tong dhe bashkëautorët e tij gjithashtu shikuan dy aspekte të planeve të tetë kompanive të cilat nuk përfshinin në kriteret e tyre kryesore: premtimet për të ulur intensitetin e karbonit në prodhimin e tyre dhe premtimet për të investuar në energji të rinovueshme.

Megjithëse firmat shpesh i shpallin këto angazhime si gurët e çmuar të planeve të tyre klimatike, studiuesit menduan se asnjëri nuk ka ndikuar në atë se sa të fuqishme janë planet në lidhje me emetimet e gazeve serë.  “Synimi për të rritur prodhimin e naftës dhe gazit edhe duke ulur emetimet për fuçi ose metër kub mund të çojë akoma në rritje të emetimeve totale”, tha Tong. “Investimi në energji të rinovueshme ka rëndësi vetëm për klimën tonë nëse në të vërtetë zëvendëson prodhimin dhe përdorimin e naftës, gazit fosil dhe qymyrit.

Një kompani mund të rrisë investimet e saj në energji të rinovueshme ndërsa rrit edhe emetimet e saj. ”  Ai gjithashtu vuri në dukje se dorëzimi i kontrollit të tregjeve të energjisë së rinovueshme këtyre kompanive, të cilat kanë histori të gjata të abuzimeve të të drejtave të njeriut dhe korrupsionit, mund të jetë e rrezikshme. Kalimi larg nga lëndët djegëse fosile duhet të përfshijë mbrojtje të fortë për punëtorët e shkarkuar të karburanteve fosile dhe nuk duhet të ndërtohet në punë abuzive ose praktika që prishin botën natyrore dhe ne nuk mund t’u besojmë kompanive të naftës në ato fronte.

Raporti vjen pas një studimi tjetër, të botuar në Rrjetin e Kërkimeve të Shkencave Sociale javën e kaluar, i cili tregon se dhjetë ndërmarrjet kryesore të naftës janë rezistente ndaj ndërmarrjes së veprimeve të forta klimatike, përkundër asaj që thonë secili prej tyre.

“Dekarbonizimi serioz përbën një kërcënim ekzistencial” për modelet e biznesit të kompanive, vë në dukje gazeta.  Megjithëse ai studim tregon se kompanitë evropiane të naftës janë përgjithësisht më pak rezistente sesa ato të SHBA, një studim i majit zbuloi se planet e klimës nga prodhuesit kryesorë evropianë të energjisë fosile nuk janë afër përmbushjes së objektivave të Marrëveshjes së Klimës së Parisit.

 Ky studim i ri i kohëve të fundit e bën të qartë se pavarësisht fjalëve të tyre të këndshme, absolutisht nuk mund t’u besohet kompanive të naftës për të rregulluar emetimet e tyre të gazrave serë ose për të mbikëqyrur kalimet e tyre në energji të rinovueshme.  “Është koha që qeveritë të ndërhyjnë dhe të menaxhojnë rënien e prodhimit të naftës dhe gazit”, tha Tong.

Burimi: earther.gizmodo

Photo: David McNew